monumenta.ch > Hieronymus > sectio 10 > sectio 310 > sectio 177 > sectio 384 > sectio 2 > sectio 141 > uwbM.p.th.q.1a.50 > sectio > 22 > sectio 88 > sectio 22 > sectio 161 > sectio 435 > sectio 393 > sectio 67 > 9 > csg457.147 > sectio 4 > csg458.176 > sectio 20 > sectio 145 > sectio 450 > sectio 356 > 12 > bnf7296.30 > 3 > 104 > sectio 54 > sectio 514 > sectio 346 > sectio 563 > sectio 587 > 27 > sectio 461 > {d} > sectio 440 > sectio 317 > sectio 500 > sectio 686 > sectio 394 > 39 > sectio 61 > 50
Beda, De Natura Rerum, XLIX. De terrae Motu. <<<     >>> LI. Divisio terrae.

Beda Venerabilis, De Natura Rerum, CAPUT L. Incendium Aetnae.

1 Tellus Siciliae, quae cavernosa et sulphure ac bitumine strata, ventis pene tota et ignibus patet, spiritu introrsus cum igne concertante, multis saepe locis fumum, vel vapores, vel flammas eructat, vel etiam vento acrius incumbente, arenarum lapidumve moles [A, erigit.] egerit. Inde montis Aetnae ad exemplum gehennae ignium tam diutinum durat incendium, quod insularum Aeolidum dicunt undis nutriri, dum aquarum concursus spiritum secum in imum profundum rapiens, tam diu suffocat, donec venis terrae diffusus fomenta ignis accendat.
2 Hinc Scyllaei canes latrare finguntur, dum procul navigantes undarum fremore terrentur, quas sorbente voragine collidit aestus
Beda Venerabilis HOME

bav1449.236 bnf1615.272 bnf8671.61 bnf11130.82 bnf13013.47 csg248.92 csg250.144 csg251.44

© 2006 - 2024 Monumenta Informatik